Grudniowy dom

Bardzo ciepła i też smutna historia miłości, rozstania i ogólnie życia

Bardzo ciepła i też smutna historia miłości, rozstania i ogólnie życia

Cudowna książka. Nioczywista, bardzo angażuje czytelnika emocjonalnie. Baśniowy język skłaniający do pełnego zaangażowania się w losy bohaterów. Zakończenie jest niejednoznaczne co pozwala na snucie myśli. Piękna opowieść. Jedyne co mi przeszkadzało to słabo wybarwiony druk, czyżby wydawnictwo oszczędzało na kosztach?

Cudowna książka. Nioczywista, bardzo angażuje czytelnika emocjonalnie. Baśniowy język skłaniający do pełnego zaangażowania się w losy bohaterów. Zakończenie jest niejednoznaczne co pozwala na snucie myśli. Piękna opowieść. Jedyne co mi przeszkadzało to słabo wybarwiony druk, czyżby wydawnictwo oszczędzało na kosztach?

Powiem szczerze,że dawno nie czytałam tak pięknej,wzruszającej, wciągającej powieści. Nie jest to typowa świąteczna słodka opowieść. To historia o trudnej miłości, młodości, tajemnicy, bólu, wojnie,stracie,obietnicy. Autorka pięknie pisze o trwałych więzach rodzinnych,jak ważna jest pamięć o zmarłych, a także stawienie czoła przeszłości. Mimo wszelkich tragicznych wydarzeń, książka na końcu wzrusza i przynosi spokój oraz ukojenie...Ciężko znaleźć słowa, które całkowicie oddadzą uczucia po przeczytaniu tej książki. Po prostu trzeba to poczuć! Gorąco polecam !

Powiem szczerze,że dawno nie czytałam tak pięknej,wzruszającej, wciągającej powieści. Nie jest to typowa świąteczna słodka opowieść. To historia o trudnej miłości, młodości, tajemnicy, bólu, wojnie,stracie,obietnicy. Autorka pięknie pisze o trwałych więzach rodzinnych,jak ważna jest pamięć o zmarłych, a także stawienie czoła przeszłości. Mimo wszelkich tragicznych wydarzeń,...

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Bardzo dużo w niej śmierci, przygnębienia, tajemnic i smutku. Nastawiałam się na książkę świąteczną, być może stąd moje lekkie rozczarowanie. Opowiada piękna historię na tle wojny.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Bardzo dużo w niej śmierci, przygnębienia, tajemnic i smutku. Nastawiałam się na książkę świąteczną, być może stąd moje lekkie rozczarowanie. Opowiada piękna historię na tle wojny.

Fantastyczn fabuła - historia płynie przez trudny XX wiek. I i II wojna, historia Warszawy, Wrocławia i Dolnego Śląska. Trudna , tak jak losy jej mieszkańców, przybyszów i zmuszonych do odejścia. A jednak pokazująca istotę indywidualnych historii, poszukiwanie własnych korzeni. Istotność rodzinnych tradycji, zwyczajów, smaków, a przede wszystkim gestów. Wartość przyjaźni i rodziny.
Jedyny minus - przemądrzała bohaterka, wyczulona nawet na przysłowia i powiedzonka - muszą być politycznie poprawnie. Jej przemadrzałość jest na szczęście zmienna I tylko czasem wkurzająca.
Polecam do spokojnej lektury

Fantastyczn fabuła - historia płynie przez trudny XX wiek. I i II wojna, historia Warszawy, Wrocławia i Dolnego Śląska. Trudna , tak jak losy jej mieszkańców, przybyszów i zmuszonych do odejścia. A jednak pokazująca istotę indywidualnych historii, poszukiwanie własnych korzeni. Istotność rodzinnych tradycji, zwyczajów, smaków, a przede wszystkim gestów. Wartość przyjaźni...

Przyjemna książka na zimowy czas ale nie tylko! W powieści przeplatają się wątki przeszłości i teraźniejszości, poszukiwania własnych korzeni, śmierci i tajemnicy sprzed lat.
Historia niebanalna ale czuję lekki niedosyt, zwłaszcza zakończeniem książki.

Przyjemna książka na zimowy czas ale nie tylko! W powieści przeplatają się wątki przeszłości i teraźniejszości, poszukiwania własnych korzeni, śmierci i tajemnicy sprzed lat.
Historia niebanalna ale czuję lekki niedosyt, zwłaszcza zakończeniem książki.

"Grudniowy dom" to książka niezwykła. Jedyna w swoim rodzaju. Ponadprzeciętnie błyskotliwa.

Muszę przyznać, że dawno nie czytałam świątecznej lektury, utrzymanej w podobnym klimacie. Próżno szukać w niej wyuczonych schematów czy dość typowej dla zimowych pozycji literackich - nadmiernej słodyczy. To tytuł przepełniony wieloletnim niedopowiedzeniem, naszpikowany - niespotykaną wręcz - melancholią.

Grudniowy, lecz niezwykle mroczny to czas... Śmierć bliskiej osoby, rodzinna tajemnica, dom okryty płaszczem smutku i niezrozumienia. Odkrywanie drogi wgłąb osobistych potrzeb, próba rozliczenia się z bolesnymi doświadczeniami, rozpaczliwe poszukiwanie prawdy o otaczającym świecie. W powieści nie brakuje ważnych społecznie tematów, połączenia fikcji literackiej z prawdziwymi zdarzeniami z przeszłości czy umiejętnie zarysowanych relacji międzyludzkich. Jestem nią zafascynowana!

To książka skłaniająca do refleksji i zastanowienia. Zwracająca uwagę na ulotność ludzkiej egzystencji, podejmująca kwestię nieuniknionego przemijania. Wymagająca i pouczająca. Niosąca nadzieję i otulająca. Kompletna! Nietuzinkowa!

Gorąco polecam!

"Grudniowy dom" to książka niezwykła. Jedyna w swoim rodzaju. Ponadprzeciętnie błyskotliwa.

Muszę przyznać, że dawno nie czytałam świątecznej lektury, utrzymanej w podobnym klimacie. Próżno szukać w niej wyuczonych schematów czy dość typowej dla zimowych pozycji literackich - nadmiernej słodyczy. To tytuł przepełniony wieloletnim niedopowiedzeniem, naszpikowany -...

Powieść jest na tyle uniwersalna, że można ja czytać nie tylko w grudniu, nie tylko zimą i nie tylko w okresie okołoświątecznym. Co prawda, akcja rozpoczyna się się z początkiem grudnia, a punkt kulminacyjny przypada w okolicach Wigilii, ale jest to wyjątkowa opowieść o tajemnicach, niełatwej przeszłości, ludowych wierzeniach, poszukiwaniu korzeni i własnej toższamości. Oczywiście, jest też co nieco o miłości ;) Tej historii tak naprawdę nie da się zamknąć w jakieś czytelnicze ramy czasowe.

Mnie w tej powieści zaciekawił poniemiecki dom. Pusty, cichy, skrywający wiele nieopowiedzianych głośno historii: o poprzednich właścicielach, o zjawach w pobliskim lesie, o zaginionym dziadku Kamili i o babce, która zostawiła jej ten dom. Czy Kamili uda się ułożyć puzzle, które zostawiła dla niej babka? Czy odnajdzie brakujące elementy historii swojej rodziny i wcześniejszych mieszkańców grudniowego domu? Czy, w końcu, odnajdzie w tym siebie?

O tym musicie przekonać się sami, ale mogę Wam powiedzieć, że warto sięgnąć po tę książkę. Jeśli lubicie klimat tajemnic sięgających daleko w przeszłość, wątki wojenne i odrobinę szaleństwa, ta historia Wam się spodoba. Ale uwaga - nie jest to książka typowo świąteczna. Ze świątecznym klimatem łączy ją właściwie tylko grudzień, podczas którego towarzyszymy głównej bohaterce w jej wycieczce do zagadkowej przeszłości babki, dziadka i domu. Mnie nie od razu wciągnęła, początek mi się nieco dłużył, ale od kiedy Kami przekroczyła próg grudniowego domu... ta lektura mnie porwała. Bardzo.

Powieść jest na tyle uniwersalna, że można ja czytać nie tylko w grudniu, nie tylko zimą i nie tylko w okresie okołoświątecznym. Co prawda, akcja rozpoczyna się się z początkiem grudnia, a punkt kulminacyjny przypada w okolicach Wigilii, ale jest to wyjątkowa opowieść o tajemnicach, niełatwej przeszłości, ludowych wierzeniach, poszukiwaniu korzeni i własnej toższamości....

Lekka obyczajówka mieszająca wątki przeszłości z teraźniejszością, która się zazębia i wiele wyjaśnia w odpowiednim dla fabuły momencie. Miła w odbiorze, a czyta się z lekkością i przyjemnością.

Lekka obyczajówka mieszająca wątki przeszłości z teraźniejszością, która się zazębia i wiele wyjaśnia w odpowiednim dla fabuły momencie. Miła w odbiorze, a czyta się z lekkością i przyjemnością.

Daje do myślenia, do myślenia o życiu i o ludziach, oraz o przodkach. To nie jest świąteczna książka, choć dzieje się w grudniu. Wzruszająca.

Daje do myślenia, do myślenia o życiu i o ludziach, oraz o przodkach. To nie jest świąteczna książka, choć dzieje się w grudniu. Wzruszająca.